Θεραπεία της Νοσογόνου Παχυσαρκίας (Βαριατρική Χειρουργική)

Η αρχική αντιμετώπιση των ασθενών με παχυσαρκία οφείλει να είναι πάντοτε συντηρητική και περιλαμβάνει μέτρα όπως η μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων, διόρθωση διαταραχών που συμβάλουν στην εμφάνιση της(π.χ. υποθυρεοειδισμός) και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και άσκησης. 

Παρά το γεγονός ότι πολλές φορές τα αποτέλεσματα της συντηρητικής αντιμετώπισης είναι ενθαρρυντικά, εντούτοις συχνά δεν έχουν διάρκεια στο χρόνο αφού στην πλειοψηφία τους οι ασθενείς, εξαντλημένοι και κουρασμένοι από τις χρόνιες εξαντλητικές δίαιτες υποτροπιάζουν και ξανακερδίζουν τα χαμένα κιλά.

Σήμερα είναι αποδεδειγμένο πως η χειρουργική αποτελεί την μοναδική αποτελεσματική και οριστική θεραπεία για την νοσογόνο παχυσαρκία.

Η απόφαση για χειρουργείο λαμβάνεται όταν:

  • ΔΜΣ ≥ 40
  • ΔΜΣ 35-40, και συνυπάρχουν παράγοντες κινδύνου όπως σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, στεφανιαία νόσος, άπνοια ύπνου κλπ.
  • Όλα τα άλλα συντηρητικά μέτρα για αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έχουν επανειλημμένα εφαρμοστεί και αποτύχει.

Κάθε παχύσαρκο άτομο που πληροί τα πιο πάνω κριτήρια μπορεί να είναι υποψήφιο για χειρουργική αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας. Εξαιρούνται κατηγορηματικά οι χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών, ασθενείς με μη ελεγχόμενα ψυχιατρικά προβλήματα, καρκινοπαθείς(σχετική αντένδειξη),ασθενείς με AIDS(σχετική αντένδειξη) και ασθενείς υψηλού αναισθησιολογικού κινδύνου λόγω σοβαρών αναπνευστικών ή καρδιολογικών προβλημάτων.

Ποιες είναι οι κύριες χειρουργικές επεμβάσεις που εφαρμόζονται; 

Οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες:

  1. τις περιοριστικού τύπου, όπως ο γαστρικός δακτύλιος, και η επιμήκης γαστρεκτομή, και
  2. τις δυσαπορροφητικού τύπου, όπως η γαστρική παράκαμψη και mini gastric bypass.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως δεν μπορούν όλοι οι ασθενείς να υποβληθούν στην ίδια επέμβαση γιατί ο κάθε ασθενής είναι ξεχωριστός και η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας για τον καθένα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τις διατροφικές του συνήθειες, τον ΔΜΣ του, τα συνοδά προβλήματα υγείας και τέλος τις ανάγκες και προσδοκίες του.

Όλα τα πιο πάνω θα πρέπει να συζητούνται διεξοδικά μεταξύ θεράποντος ιατρού και ασθενούς πριν το χειρουργείο και να δίδονται οι απαραίτητες πληροφορίες και εξηγήσεις με σκοπό να επιλεγεί η καταλληλότερη επέμβαση για τον κάθε ασθενή.