Διαγνωστικές Εξετάσεις

Στα πλαίσια της διερεύνησης του θυρεοειδικού όζου θα πρέπει να γίνονται οι εξής εξετάσεις:

  1. Κλινική εξέταση

Ένας μονήρης όζος,με διαστάσεις ≥1cm ή/και που αυξάνεται σε μέγεθος σταθερά και προοδευτικά και προκαλεί συμπτώματα όπως διόγκωση στον τράχηλο, δυσκαταποσία, δυσφαγία, βράχνιασμα της φωνής κ.ά. θα πρέπει πάντοτε να εγείρει σοβαρή υποψία για την ύπαρξη κακοήθειας.

  1. Υπερηχογράφημα

Το Υ.Γ. του θυρεοειδούς είναι η πιο σημαντική απεικονιστική εξέταση για την εκτίμηση ενός θυρεοειδικού όζου. Υπερηχογραφικά, μπορούμε να προσδιορίσουμε τη θέση, το μέγεθος, το σχήμα, τα όρια, τη σύσταση και το περιεχόμενο των όζων. Μπορούμε, επίσης, να διαπιστώσουμε αν υπάρχει ένας μονήρης ή πολλαπλοί όζοι. Ο μονήρης, συμπαγής, υποηχογενής, με ακανόνιστα όρια όζος που περιέχει εναποθέσεις ασβεστίου(αποτιτανώσεις) θα πρέπει πάντοτε να θεωρείται ύποπτος για κακοήθεια.

  1. Η βιοψία δια λεπτής βελόνης(FNAB)

Η παρακέντηση δια λεπτής βελόνης του θυρεοειδικού όζου μας παρέχει τη δυνατότητα για μικροσκοπική εξέταση. Με την μέθοδο αυτή, μπορούμε να καθορίσουμε με υψηλή ακρίβεια την πιθανότητα καρκίνου στον όζο. Η ακρίβεια της μεθόδου κυμαίνεται μεταξύ 80-95% ενώ τα ψευδώς αρνητικά φτάνουν μέχρι και το 20% αφού η μέθοδος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα του ιατρού που διενεργεί την παρακέντηση και την εμπειρία του κυτταρολόγου που εξετάζει το υλικό.

Η τεχνική συνίσταται στην εισαγωγή μιας λεπτής βελόνας αιμοληψίας στον τράχηλο κάτω από τοπική αναισθησία η οποία καθοδηγείται εντός του όζου με την βοήθεια υπερήχων. Ακολούθως, αναρροφάται υλικό που συνήθως αποτελείται από μερικά κύτταρα από τον όζο τα οποία αποστέλλονται για εξέταση κάτω από μικροσκόπιο. Η όλη διαδικασία είναι αναίμακτη, ανώδυνη και μπορεί να γίνει στο ιατρείο χωρίς να απαιτείται καμία προετοιμασία.